Tarih boyunca dönemin bölgesel ve küresel güçlerinin çeşitli tehditlerine ve saldırılarına başarıyla göğüs geren Kuzey Kafkasya coğrafyası, “sıcak deniz” sevdalısı Rus İmparatorluğu karşısında da uzun süre direniş göstermiş, çok büyük bir soykırıma uğramış ama sonuçta topraklarının işgal altına girmesini engelleyememişti.

1500’lü yıllarda başlayan istila hareketini, 1864 yılında tamamlayan Rus İmparatorluğu, savaşı kazanmasına rağmen Kuzey Kafkasya’da halihazırda var olan etnik dengenin ve sosyo-ekonomik dokunun değiştirilmemesi, emekleme aşamasındaki politik yapıların dağıtılmaması durumunda işgale ve sömürgeciliğe direnişin yeniden canlanabileceğinin farkında idi.

1918 yılının Mart ayında ortalarına doğru Vladikafkas kentinin Bolşeviklerce işgal edilmesi üzerine“Kuzey Kafkasya Hükümeti” adıyla yeniden düzenlenmiş bulunan “Kafkasya Dağlıları Merkez İcra Komitesi”, silahlı çatışmaları ve katliamları önlemek amacıyla kenti terk ederek çalışmalarını İnguşya’daki Nazran kasabasına nakletmiştir.

 “Kuzey Kafkasya Hükümeti”, başkanlığa vekil tayin edilen İnguş Milli Konseyi Başkanı Vassan Girey Jabağı ve iki hükümet üyesini Nazran’da bırakarak, diğer üyelerini olağanüstü durum nedeniyle sorumlulukları çoğalmış bulunan Kuzey Kafkasya bölgelerindeki Milli Konseylerin çalışmalarını yönetmek ve koordine etmek üzere kendi bölgelerine göndermiştir. Ayrıca bazı hükümet üyeleri Güney Kafkasya Birliği (Kafkasötesi Hükümeti) ile ittifak ve birlik konusunda görüşmeler yapmak üzere Tiflis’e gitmişlerdir.

Haziran, Temmuz ve Ağustos 1918’de Osmanlı Devleti ile bağımsız Azerbaycan ve Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti Hükümetleri arasında imzalanan yardım anlaşmaları uyarınca, bu ülkelere askeri yardımda bulunmak üzere Nuri Paşa’nın komutanlığında bir “Kafkas İSLAM Ordusu” ve süreç içinde bu ordunun içinde de Osmanlı Kafkas Diasparasının subay ve erlerinden oluşan Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti’nin emrine verilen “Kuzey Kafkas Ordusu” oluşturulmuştur. Bu ordunun ilk birlikleri 5. Kafkas Tümeninin 9. Kafkas Alayına bağlı 25 ve 27. Taburlar ile Mürettep Süvari Alayı, 5. Kafkas Sahra Topçu Alayı ve bağlı birlikleri 10 Haziran’da, Azerbaycan Gence’ye ulaşmıştır. Yarbay Süleyman İzzet (Tsey) komutasında 15. Piyade Tümeni de “Kafkas İslam Ordusu”nun kuruluşuna katılmış ve 28 Haziran 1918’de Batum’a ulaşmıştır. Ancak burada, Tümen askerlerinden bazıları ata yurtlarına bir an önce gitmek gayesiyle birliklerini terk etmiş ve Batum’da oluşturulmakta olan Kuzey Kafkasya örgütlenmesine katılmıştır. (Bunlardan bazıları Abhazya yöresine yapılan ikinci çıkarmada yer almışlardır.)