Geçtiğimiz Nisan ayında Adigey Cumhuriyeti’nin "atanmış" Başkanı Murat Kumpil'in Türkiye ziyareti esnasında bir etkinlikte, "davetli" bulunan Rusya İstanbul Başkonsolosu’nun konumu ve sözleri yoğun tartışmalara konu olmuştu.
Rus devletinin resmi bir dış temsilcisi sıfatıyla elbette söylemesi gerekeni söylemekle yükümlü olan başkonsolos hazretlerinin “şaşırtmaması” gereken sözlerinden veya hatalı tercümeden çok daha vahim olanı ise, diaspora Çerkesleri'nin, bir “Çerkes Kültür Evi” açılışını Rus başkonsolosuna yaptırmaları ve bununla adeta gurur duyar bir tavır içine girmeleri idi. Neredeyse hiçbir kesimin yadırgamadığı ve üzerinde dahi durmayarak adeta olağanmış gibi karşıladığı bu hadise, sömürge zihniyeti yansımalarının diasporayı getirdiği noktayı "kör gözlerin" bile göreceği bir hale getirdi.
VII. “Kafkasya Birlik Forumu” 11-12 Aralık 2018 tarihlerinde Kuzey Osetya’nın başkenti Vladikavkaz'da düzenlendi.
Tüm Kuzey Kafkasya’nın ortak sosyo-politik sorunları ve çözüm yolları hakkında bilgi edinmek isteyenlerin mutlaka okumasını tavsiye ettiğimiz bir haber özeti. Bahse konu “Forum” organizasyonunun diaspora tarafından da takip edilmesi, kayıtsız kalınmaması ve desteklenmesi en büyük temennimiz…
Gündemimizi işgal eden “milli ve yerel dillerin gönüllü olarak öğretilmesi” kamuflajıyla hazırlanan malum yasa Rusya Federasyonu Duması’nda kabul edildiği takdirde bundan böyle okullarda ulusal diller zorunlu olmaktan çıkarılarak tercihli hale getirilecek, bu da anadillerin kademeli olarak eğitim sisteminden tamamen kaldırılmasına ön açacaktır. Bu durum şüphesiz ki Rusya’daki tüm etnik grupları sistematik şekilde yok etme plan ve adımlarının kilometre taşlarından sadece biridir.
“Rusya, etnik gruplardan kurtulmak, Rus kültür potasında erimiş homojen bir toplum oluşturmak istiyor. Sıkıntının kaynağı budur. Bunun içindir ki 2000 yılından bu yana etnik gruplara verilmiş hakları bir punduna getirip tek tek buduyor. Bunları şöyle bir hızlıca hatırlamakta fayda var:
“..Sürgün sonrası ‘siyasi emigrasyon’ pozisyonunda kalan diaspora, soykırım ve sürgüne karşı artan duyarlılığını, anavatanın hür geleceğini talep eden iradî pozisyona evriltmek zorundadır. Sürgün anma etkinliklerinin bir ‘ağlama duvarı’ oluşturmaktan öte bir anlam ifade edebilmesi için bu elzemdir..”
Tarihimizdeki iki önemli günün yıldönümleri yaklaşıyor... 11 Mayıs ve 21 Mayıs…